Oude Volkswagens, de hobby begon met een kever, en nog een, en nog een. Na een reis naar de Noordkaap in een kever, wat toch wat krap was met twee volwassenen en een peuter, besloten we om een bus aan te schaffen. De keus is gevallen op een personen bus omdat we inmiddels voorzien waren van een kleine (oldtimer) caravan. In 2011 maakten we met de bus een reis door IJsland.

De hobby bestond inmiddels uit vier kevers en een bus. Toen een vriendin ging trouwen diende een kever als trouwauto en werd de bus ingezet als auto voor de ouders van het bruidspaar. Dit was een mooie dag en ik besloot het vaker te gaan doen.

Toen ik naar aanleiding van een trouwauto advertentie de vraag kreeg voor om een uitvaart te rijden viel ik even stil aan de telefoon. Ik had al eens uitvaarten van bekenden voorbij zien komen met een Volkswagen bus, dus het moest mogelijk zijn. We maakten een plan om de bus aan te passen zodat de baar veilig vervoerd kon worden. Toen de dag daar was ging ik wat zenuwachtig op pad. Maar al vrij snel had ik het vertrouwen dat het allemaal goed ging. De reacties van de nabestaanden waren zeer positief en de overledene was nog niet eens een VW liefhebber, maar gewoon een mevrouw die iets anders wilde dan een standaard zwarte of grijze uitvaartauto.

Ik was, ben eigenlijk nog steeds, diep onder de indruk van het rijden van een uitvaartrit. Inmiddels is de bus goed aangepast voor rouwvervoer. Het overlijden van een dierbare is nooit leuk, maar ik vind het een eer om met mijn  bus een bijdrage te kunnen leveren aan een mooie laatste rit.